سلام

اولش می‌خواستم توی پست امروزم (فقط) این شعر سپهر رو بذارم اما بعد پشیمون شدم.

گفتم آخه چرا همش گلایه کنیم؟

مگه چند نفرن که بعد از شهدا حرمت لاله ها رو حفظ نکردن؟ پس بقیه چی؟ این آدما قراره بشن یاران امام زمان. تو کی هستی که بخوای ازشون ایراد بگیری و گله کنی..

میدونید چیه من مطمئنم اگه فرصتی پیش بیاد همین کسایی که توی خیابونا الکی میگردن و تمام دلخوشیشون اینه که آپ دیت باشن ....

همینا توی صف اول خط مقدم قرار میگیرن....

مگه الکیه.... مگه جوونای ایرانی چند بار باید خوبیشون و صداقتشونو اثبات کنن؟؟؟؟

توی لاله زار ، توی شلمچه ، توی فکه ، بعد از زلزله بم ، توی دیدارای رهبری...

(این یکی هم در گوشی*) توی 27 خرداد و سوم تیر.....

اما با این حال شعر قشنگیه از مرحوم (خیلی دلم می‌خواست بگم شهید چون واقعا حیف بود) سپهر

اینو میذارم برای اون اقلیتی که حواسشون پرته (مثل خودم)

هر چند که بر پیکر ما تاخته اید

از جمجمه های ما بنا ساخته اید

هر چند  ز خون پهلوانان امروز

مستانه به ضرب سکه پرداخته اید

هر چند که از رگ رگ ببریده ما

زنجیر طلا به گردن انداخته اید

هر چند که در باغ شقایق هامان

چونان علف هرز قد افراخته اید                                    

غم نیست اگر به اشک ما طعنه زنید

تاریخ قبیله را چو نشناخته اید

اما به همان که رفت و نامد خبرش

سوگند که ای قوم هبل  باخته اید

* بعد نوشت: یه وقت فکر نکنید که به خاطر  پست قبلی می‌خواستم از دلتون در بیارم!!!!!!!!!!