بسم رب المجاهدین فی سبیل الله

 

....این روزها واژه ها رنگ و بویی دیگر دارند.چون گمنامی ....

.... که مردان بی ادعای تاریخ شهرت در اوج می دانستند اکنون سکوت در غربت می پندارند....

....هر واژه ای در قلب معنایی دارد و اما گمنام...

....گمنام یعنی نگاهی آشنا بر قلب های ترک خورده.یعنی اوج عشق.اوج ایثار اوج جوانمردی...

... و خوشا به حالتان ای مشهوران گمنام...

خوشا به حالتان که سرزمین خاکی را برای من و مای چسبیده به این خاکدان رها کرده اید، روح بلندتان را به آسمان پیوند زدید... و وای بر ما؛ وای برما که دل سنگینمان یارای بردن خیالش را به آسمان ندارد...

... ای مقتداهای آب و ای ستارگان نورانی که این کم ترین های زمینی شما را گمنام می‌پندارند! با خدای خود چه گفتید که این قدر عاشقتان شد؟! ....

چگونه سالار زینب را خواندید که مجذوبتان شد؟!...

و چگونه آواز غم سر دادید که امام زمانمان به دیدارتان آمد؟!...

 

شهدای گمنام چون شهاب‌هایی بودند آسمانی. چرخی زدند و جهان را نورانی کردند. سپس محو شدند و دیگر هیچ کس آنها را ندید..

...... ما را دعا کنید ای پرستوهای مهاجر و ای دست نیافتنی ترین دست یافته ترین آرزوهامان......

                                              ط.ر.قم